Wat is dat ja mooi
As Grunnegers en Oostvraizen platt proten, snacken, den gaait dat van n laaien dakje, omdat grondslag van heur streektoalen dezulfde is. Heur Oostvraize streektoalen stoan net zo wied van t Hoogduuts of as ons Grunnegs mit aal zien varioatsies van t Nederlaands.
Ons Nedersaksische streektoalen lopen loagsgewies in nkaander over, zunder dat grenspoalen heur schaarp schaaiden. Mit de Vraize toal van aanderkaant Laauwers is t wel wat aans steld. Om doar wat meer kiek op te kriegen en hou stoefbie of t is, leek t mie schier tou om zukswat ais zain te loaten aan de haand van twij omtoalens in t Grunnegs en t Vrais van n gedicht van d'Oostvraize schriefster Wilhelmine Siefkes.
WAT IS DAT MOJ
Wat Is dat moj, alleen dör 't Feld to gahn.
De wiede gröne Hammerk is an 't Bleihen,
un Wilgenbomen an de Sloden stahn,
duuknackt un laten sük van Sünne eien.
Un wenn du lüstert in dat grote Swiegen,
dat leevt, dat klingt: de Wind spölt sien Musik
in 't Vögelsingen. Un de Immen stiegen
mit söte Frachten ut hör bunte Riek.
Heel ut de Feernte kummt en dump Geluut,
dat is de Stadt mit all hör Larm un Leven.
Hier blaut de Hemel over Gras en Kruut.
Noch is van 't Paradies en Timpke bleven.
Wilhelmine Siefkes (1890-1984)
(uut : Tüschen Saat en Seise, uutgoave Schuster Leer)
WAT IS DAT MOOI.
Wat is dat mooi. allain deur 't veld te goan.
Het wiede gruine hammerk is aan 't bluien
en wilgebomen bie de sloten stoan
doeknekt en loaten zuk ien zunne zuien.
En astoe lusters ien dat grote swiegen,
dat leeft, dat klinkt. Wiend dij speult zien muziek
maank 't vogelzingen en de iemen stiegen
mit zuite vrachten oet heur bonte riek.
Hail wiedweg komt den n bedompt geluud,
het is de stad mit aal 't lewaai en leven!
Hier blaauwt de hemel over gras en kruud.
Nog is van 't Parredies n tipke bleven.
Grunneger omtoalen, Jan Boer (1899-1983)
HWAT IS IT MOAI
Hwat is it moai, allinne yn't fjild to gean.
De wide griene himrik is oan't b!oeijen,
Düknekkich oan'e sleatten wylgen stean
En litte 't leaf fan wyn en sinne aeije en soeije.
En as men harket yn it greate swijen,
It lïbbet, klinkt: wyn spilet syn muzyk,
De fügels sjonge, swiet-bifrachte bijen
Stige aloan üt 't bünte blommeryk.
Hiel üt'e fierte wei komt in dof lüd,
It stedsk geskreau, geryd fan wein en karre,
Hjir blauwe himel boppe gres en krüd.
In timpke fan it paradys is jit biwarre.
Fryske Oersetting , Jelle Hendriks Brouwer.(1900-1981)
1 opmerking:
mooooi
Een reactie posten