donderdag, mei 12, 2016

Braif van 'n arme mouder an heur rieke zeun in Amerikoa



HEUR TROOST. (1920)



(Braif van n aarme mouder an heur rieke zeun in Amerikoa). 


Knoal 14 juni 1920

Mien beste jonge,


'k heb dien braif ontvangen Van gunder, ver weg oet Amerikoa,


Ik heb hom 's oavonds voader ook veurlezen Omdat ik overdag oet waarken goa.


Da's neudig veur ons doagelks broodje, Dien voader het zien beste tied nou kend,


Zien krachten worden langzoam an wat minder, Och, 't leven het dien olders nooit verwend,


Ik heb dien braif wel tien keer overlezen, D'r stonden zooveul vrumde woorden in,


De meester het mie hier en doar wat holpen Ik spelde ieder woord van elke zin.


En dou de tied van sloapen hoast kwam komen En voader lag al lang in daipe rust,


Dou het dien olle mouder nog rais dom handeld, Dou het ze stillechies de braif nog ainmoal kust.


We hebben dien pertretje hangen Boven 't commode-kastje aan de muur,


En as 'k in hoes bin kiek ik honderd keren noar dien gezicht en noar dien slank figuur.


O! kind wat bist 'n mooie en flinke kerel worden, Nou bist Ja hail gain boerenjonge meer,


doe liekst nait meer 'n kind van arme olders. 't Is vrumd, moar 't dut mie soms 'n beetje zeer.


Wie kennen t baide hoast nait leuven Dast doe soms doagen in 'n auto ridst,


Dast doe geregeld as 'n kind in hoes komst kieken Bie dei Amerikoansche rieken.


Doe huifst ons hailemoal gain geld te sturen, Wie waiten best, houveul dast doe ons wenscht,


Omdast doe 't beter as twai olle menschen 't In dat vrumde land wel bruken kenst.


Dast doe in lange tied nait schreven hest Begreep ik best, heur trouwe laiveling,


Allain as 'k 's nachts in bed an die ging denken Was 'k bang, dat die wat overkomen ging.


'k Verlang den zoo om die nog rais te spreken. Want voader wordt de leste tied zoo old,


En omdat dien dwoaze, grieze moetje Nog zooveul van heur jongen hold.


Mien laive kind ik wensch die 't allerbeste, Hol wast doe hest, mit baaide handen vast,


Veur die is 't neudig, want doe hest nog kansen Moar veur ons is de weg al ofgepast.


Wie hebben nooit veul vreugde ondervonden, Moar dit blift winst veur ons berooid bestoan;




Dat 't leven die zoo goud het tougesmeten, Wat altied veur ons is verloren goan


Groutnis, dien moeke en ook van voader

Geen opmerkingen: