(Concept)
Òfkeer van t lezen?
“Ons jong is weer boven zien bouk in sloap valen.”
“Ik heb t al zo voak tegen hom zegd: Schaai toch uut mit dat gelees van die, want t is n bedaarf veur dien ogen. Kist der wel blind van worden."
“Dommee verleestoe dien verstaand nog ais.”
“Nait omstoan en goa toch boeten speulen, want t is ja mooi weer.”
“Dou t licht uut, want t is al loat.”
Joa, vrouger was t aaltied mooi weer en ’s nachts was t aaltied baalkeduuster.
Aal wat ze mie zeden, t mog nait boaten. Ik dee t stiekom toch.
Dij schiere herinnerns aan dou, dat k haile nachten bie t schiensel van n zaklanteern mit n Witte Kat op bèrre onder de gestikte deken aan t lezen was. Ik zol t zo weer overdoun.
Ik was bie zetten wel ais sneu as k bievubbeld dat haile dikke bouk over “Moby Dick” aargenswoar midden in de naacht uut har. Ik dreumde din wieder mien aigen ellenlaange beschrievens van t netuurgeweld op zee t vervolg van t verhoal. Ik verzwon aan t ìnde aargenswoar op de wuilege boaren in de Grode Ocioan en wuir din noa n koorzege daibe sloap verstikt en boadend in t zwait wakker.
Der wuir voak zegd, mit dat gelees van hom, doar komt ja nait veul gouds van. Ik heb mie voak òfvroagd woar dij òfkeer van lezen vandoan kwam, want lezen was veur mie n haaileg mouten en echt gain straf. aiglieks kin k mit recht zeggen dat k der totnoutou, zolaank t mor gain belaaidsplannen binnen, gain hekel aan heb.
Òfkeer van t lezen?
“Ons jong is weer boven zien bouk in sloap valen.”
“Ik heb t al zo voak tegen hom zegd: Schaai toch uut mit dat gelees van die, want t is n bedaarf veur dien ogen. Kist der wel blind van worden."
“Dommee verleestoe dien verstaand nog ais.”
“Nait omstoan en goa toch boeten speulen, want t is ja mooi weer.”
“Dou t licht uut, want t is al loat.”
Joa, vrouger was t aaltied mooi weer en ’s nachts was t aaltied baalkeduuster.
Aal wat ze mie zeden, t mog nait boaten. Ik dee t stiekom toch.
Dij schiere herinnerns aan dou, dat k haile nachten bie t schiensel van n zaklanteern mit n Witte Kat op bèrre onder de gestikte deken aan t lezen was. Ik zol t zo weer overdoun.
Ik was bie zetten wel ais sneu as k bievubbeld dat haile dikke bouk over “Moby Dick” aargenswoar midden in de naacht uut har. Ik dreumde din wieder mien aigen ellenlaange beschrievens van t netuurgeweld op zee t vervolg van t verhoal. Ik verzwon aan t ìnde aargenswoar op de wuilege boaren in de Grode Ocioan en wuir din noa n koorzege daibe sloap verstikt en boadend in t zwait wakker.
Der wuir voak zegd, mit dat gelees van hom, doar komt ja nait veul gouds van. Ik heb mie voak òfvroagd woar dij òfkeer van lezen vandoan kwam, want lezen was veur mie n haaileg mouten en echt gain straf. aiglieks kin k mit recht zeggen dat k der totnoutou, zolaank t mor gain belaaidsplannen binnen, gain hekel aan heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten