Twij Knoalster annekedotes

Deur dichte dook op Dale

t Was op dij aine dag in november bie ons op Dale*  de dokegste dag oeit. Konst mit recht gain haand veur d’ogen zain, zo sobbeg was t in boeten. Al kwam e zulf uut dizze wereld, toch was e in dizze mist zomor van t pad òf.
Dou heurde hai in de verte wat stappen op hom òfkommen.
Hai ruip dou: “Hee doe doar! kinstoe mie ook zeggen woar k hin loop?
 “Joazeker!” ruip d’aander, “Lopst liek in t Dalknoal, ik kom der net uut vot!”

*Wildervanksterdallen

Veuruutgang!

In vrouger doagen woonde aan t Zeelandstrekie klaain Geessie n olde wedevraauw, dij pas hail loat aan t stroom en t gas aansloten wuir. Ze woonde doar aiglieks wat te achteròf, zoas men dat zee.
Ze was goud en wel n moand aansloten, dat kwitantieloper Bos van t gas en t elekrisch bie heur tegen d’oavend aan deurre kwam. 

Ze luit hom binnen en hai drukte bie heur op t knoppie en t licht in d’achterkoamer gong aan, en zee doarbie: “Wat n meroakel nait, je huiven mor evenpies op t knoppie drukken en je hebben vot licht."  “Joa!” zee t olske, “Ik dou dat ale oavends as t duuster wordt….din steek ik eerst petreulielaambe aan, en dou din t licht weer uut.”

Veur meer info over t zeelandstrekie:http://nl.wikipedia.org/wiki/Zeelandstreekje