Knoalster vertelster 'Lude 's verhoal'

Hailemoal achteruut  bie ons op Dreve het n moal n huussie stoan en doar woonde stokallenneg n wedeman mit drij kwoajonges, dij alle drij nait vrij van n malheur waren.

d’Aine haitde van Jan en was blind, d’twijde haitde van Haarm en was in de bainen lam en d’daarde haitde Lude en was d'haile dag splinterlieke noakend.

Ze luipen mit heur drijent ais deur de Knoalster Wildernis en dou zagen ze n hoaze. De blinde Jan schoot hom dou en de lamme Haarm runde der achter heer en dij Lude zunder klaaier stak hom dou in de buutse.

Dou luipen ze weer wieder en kwammen dou bie de Kromme Wieke en doar laggen drij proamen aan d’wale. d’Aine was lek, de twijde dij zonk en de daarde doar zat gain bodem in.

Ze gongen dou mit heur drijent in de proam, doar gain bodem in zat en zo voarden ze doagen achterain,  noar richten  Zee.

Tiedens dizze barre raaize verzwon d’eerste in n dikke dook en de twijde dij verdronk en de daarde kwam hail nait weerom.

Dij hailn’t weerom kwam, dij kwam in t lest midden in de Dollard op n aailaand terechde. Doar in de dunen stond n zaandkesteel  mit n dak van wind. En de heer dij doar wonen dee, har alle doagen t licht vergees en snommedags at e as dege huusmankost gesteufde vensterbaanken mit mosterdstip.

Hou t mit hom verder goan is, doar heb k gain wait van. Mor t is! nou ainmoal zo as t is en je mouten echt van mie aannemen dat t staarvensdoodwoar is.

Ik bin gain leugenpude en traauwens, dij  Lude dat bin ik..