t Is mor n wait!
Ook op t schip is de Grunneger nog aaltied nummer ain!
Der zaten joaren leden aan stamtoavel bie Polderman op diek in Delfziel ais drij metrozen bie nkaander. d’Aine was Amerikoan, d’aander Engelsman en de daarde was n Grunneger van komòf.
d’Engelsman har t hoogste woord en haile dikke proat en snakte aalsmor over d’aibels gigantische schepen dij ze in de voart haren. Om der nog extroa sjars bie te zetten, zee e: “Bie ons aan boord ridt kaptaain mit zien luxe woagen dek rond, om noa te kieken, of alles wel goud in odder is.”
d’Amerikoan kon dizze snakkerij nait recht aan zien kop velen. Noar zien mainen, was der wat schepen aanbelangt niks groters in d’haile wereld te vinden as in Amerikoa. Hai zee dou in volle voart: “Wie hebben schepen, doar vlugt n masinist mit n piloot deur t mesiene-roem, om te kieken of t aalmoal goud smeert en op juuste stoom is.”
De Grunneger, dij dit bedachtzoam en stilswiegend aanheurde, zee hierop: “Dat is jah hailemoal niks jah! Bie ons aan boord voart de kok d’haile dag mit n atoomduukboot in soeppane op en dele en dat dut e allenneg mor om noa te kieken of de koien onderin, doar e boeljon van trekt, al goar binnen.”
Oeit in de joaren zeuventeg van de veurege aiw optaikend in kefee 't Hoekje, begun Droundermond, tegenover t draaichie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten