Braif van n Grunneger moeke, uut de woningbaauw, aan heur zeun

Braif van n Grunneger moeke uut de woningbaauw



Laive zeun,



Ik schrief die dizze braif zo dastoe waitst, dat k nog in leven bin. Ik schrief die hail langzoam, omdat ik wait dastoe nait zo snel lezen kinst. Astoe noar huus komst, zelst doe ons huus nait meer herkennen. Wie binnen noamelk verhuusd. In de nije woning ston al n wasmesjiene, mor dij dee zien waark nait zo goud. Ik dee der 14 hemden in en trok dou zulf mor aan de raime. Dij hemden heb k sund dij tied noeit weer zain.
Pabbe het nou nij waark, hai het 500 minsen onder zuk, hai maait tegenwoordeg t gras op kerkhof.
O joa, leste weke is oom Otto in n grode tunne vol jannever verzopen. n Poar haandzoame kirrels wollen hom redden, mor hai gong der hefteg tegen te kere. Wie hebben hom dou opbranden mouten, dat duurde dou wel meer as drij doage.
Dien zuster Jaantje het guster n poppie kregen. Omdat wie der nog gain wait van hebben of t n wichie of n jonkie worden is, wait ik ook nait recht ofstoe oom of taande worden bist.
t Het hier de leste weke ook zeuven doage regent, eerst drij doage en toun vaar doage. t Het zo dundert, dat ons tude vaar moal t zulfde aai legt het.
En moandag, t is mor dastoe t waits! binnen we traauwens tegen eerdbevens inent.



Dien moeke



P.S. Ik wol der veur dien verjoardag nog wat cinterij in stoppen, mor k heb t jah al dichtplakt jah.