Gain stap teveul! (Knoalster annekedote)

Knoalster annekedote


Gain stap teveul!


t Was dij nommedag meer din rusteg in t kefee aan de Bunervloat. Kastelaain Kunst har de jachtwaaide hailemoal allenneg veur zuk zulf.


Krops’ zienent haren net de leespoddefulie brocht en hai har t nou net aan tied om zulf in ale rust evenpies aan de stamtoavel deur aal dij bloaderij te snuustern.


Inains gaait veurdeure lös en stapt der n klant noar binnen. De gast ruip ter kennisgeven ‘moi’ en gong bie n toaveltje aan t roam zitten.

Kunst gaf hier gain oasem op en har zien aandacht aargens woaraans op.

Hai keek stief veuruut, in “De Lach” dij veur hom lag en keek nait op of om.


De man dij aan toaveltje bie t roam zat, wuir wat ongedureg en gong noa n zetje inains verzitten op n aander stoule.


Kunst dij hom in de smiezen kreeg, zee dou: “Ie hebben t vast nog wel evenpies aan tied.”


De man zee hierop: “Hou dat zo?”


Woarop Kunst görtdreug zee: “t Kin mor zo wezen, dat der dommee nog n aander gast biekomt en din huif k veur t bedainen, jah!.... mor ainmoal in de bainen.” ….”en dat scheelt mie din ook weer n loop!”